In het kader van de Triënnale Brugge 2015 werd een nieuwe multifunctionele publieke ruimte ontworpen voor ontmoeten, relaxen, zonnebaden en zelfs zwemmen in de reitjes van Brugge.
Enerzijds wordt de openbare ruimte hiermee vergroot in een druk toeristisch stadscentrum, anderzijds staan de zwemmers symbool voor de verbeterde waterkwaliteit. We zien dat zowel jonge als oude stedelingen deze nieuwe publieke ruimte van zowel het water, als de nieuwe plek om te zonnebaden of te genieten allen op hun eigen manier eigen maken.
De site wordt door de Carmersbrug opgesplitst in twee delen. Eén kant vormt de hoofdtoegang voor zwemmers die daar het water ingaan. Aan de andere kant varen regelmatig toeristenboten voorbij. Aan elke zijde van de brug werd een platform geplaatst, met elkaar verbonden door een pad dat onder de brug loopt. De verticale kademuren, waarlangs bomen en beschermde inheemse platen groeien, herinneren eraan dat Brugge vroeger een internationale haven was. Binnen die context werd een brug en een helling geïnstalleerd, die voldoende afstand nemen van deze beschermde kade, om het platform op waterniveau bereikbaar te maken voor iedereen.
Het platform is zo ontworpen dat het iedere toekomstige zomer opnieuw kan worden opgebouwd. Daarom werd ook gekozen voor een thermisch verzinkte staalstructuur die snel kan worden gemonteerd en gedemonteerd. De structuur van het paviljoen start op een stalen grid dat bevestigd is op de drijvende pontons. Vanop dit grid vertrekken slanke staalkolommen die het dak en de toegangshelling dragen. Het geheel is opgevat als een reeks van 10 portieken. Deze portieken zorgen voor de horizontale stijfheid in de dwarse richting. De stijve knopen tussen balk en kolom worden gerealiseerd met een stijve boutverbinding. Om de structuur ook horizontale stijfheid te geven in de langse richting, zijn de kolommen onderaan ingeklemd op het stalen grid. Het dak bestaat uit een aantal dunne staalplaten met geplooide randen. De geplooide randen geven de staalplaten stijfheid en vermijden dat de platen uitknikken. Bovendien blijft dankzij deze randen de thermische vervorming tijdens het thermisch verzinken beperkt. De helling achteraan het paviljoen is door middel van trekkabels opgehangen aan de portieken.
De keuze voor thermisch verzinkt staal werd beslist tijdens een plaatsbezoek met de projectarchitecten bij het zien van de aanwezige klassieke stalen leuning rond de Reie-boorden in een zelfde tint. Op deze manier was het ook een goede keuze om een vrij moderne ingreep in te kaderen in het beschermde historische stadszicht ( Unesco ) van de Carmersbrug en Lange rei.
FR
NL