De gaanderij

Verbinding tussen twee gebouwen vanuit twee, licht gedraaide, richtingen

De ontstaansgeschiedenis van De Gaanderij gaat ver terug in de tijd. De financiering komt voort uit een stichting die de specialisten van het ziekenhuis vertegenwoordigd. De Gaanderij is feitelijk een cadeau van de specialisten aan het LUMC. Om het idee van een aangename verbinding tussen de parkeergarage en de hoofdentree van het LUMC vorm te geven werd in 2007 een besloten prijsvraag uitgeschreven die door Queeste architecten is gewonnen. Met name de wijze waarop ons bureau betekenis kon geven aan deze opgave was daarbij doorslaggevend. Het is namelijk een bouwwerk dat op vele manieren betekenis draagt; een functionele droge voetgangersverbinding tussen twee verschillende gebouwen; op een positieve manier een bijdrage leveren aan de sociale veiligheid op deze plek, structuur geven aan verschillende verkeersstromen zoals voetgangers, auto's, fietsen, taxi's, invaliden, hulpdiensten en medewerkers; de kans voor het LUMC om zich te tonen als uniek instituut met een geschiedenis die teruggaat tot 1575; met het sedumdak zowel invulling geven aan een “healing environment” in een zorgomgeving alsmede de schoonheid van de seizoenen een plek geven en “last but not least” ruimte maken voor contemplatie in tijden van vreugde of verdriet.
Het eindresultaat is de verbinding tussen twee gebouwen vanuit twee, licht gedraaide, richtingen. Als een Ying-yang symbool komen deze samen en juist op die plek krijgt de voorbijganger de ruimte om even uit de loop te stappen. Het symbool staat voor de dualiteit in het leven. Niet louter als tegenstellingen maar eerder complementair. In het hart van het symbool was het mogelijk om iets bijzonders te maken. Vrolijke regendruppels die gloeien in de nacht. Niet geheel toevallig is de grootste door het dak gevallen. Als het regent ontstaat een omgekeerde fontein en op het trottoir ligt een baken van licht. De enkele ontwerpgedachte die dit alles mogelijk maakt is het idee van het opgetilde maaiveld. De bovenzijde van het dak is voorzien van bijna 500 m2 sedumbegroeiing. De onderzijde is een houten plafond uitgevoerd in 20 verschillende kopmaten. De kolommen zijn letterlijk en figuurlijk de dragers van dit concept: als ware het persdrukcilinders duwen zij het dak naar boven. Vandaar de wens om de kolommen te voorzien van een zo strak mogelijk afwerking. De twee rijen van kolommen zijn voorzien van een verschillende stramienmaat en kleur. De zuidwestelijke rij komt voort uit de parkeergarage (zilvergrijs). De noordoostelijke rij komt voort uit het hoofdgebouw (goudgeel).
De staalconstructie bestaat uit thermisch verzinkte dakbalken die worden gedragen door koudgewalste kolommen in het zicht en voorzien van een duplex systeem. De krachtswerking in de constructie (o.a. door het ruim 9 m. uitkragende dak!) vereist dat de kolommen wisselende wanddikten hebben; dubbelwandig d=32mm (opgebouwd uit 2x16mm); enkelwandig d=16mm en enkelwandig d=8mm. Grote uitdaging voor de staalleverancier om deze verschillende typen toch dezelfde uitstraling te geven. Met name de dikte van de zinklaag, de kans op een sinaasappelhuid en eventuele kraters in de coating door gasvorming waren daarbij een belangrijk aandachtspunt. Voor de opdrachtgever was, naast de uitstraling, de duurzaamheid en de levensduur van het gehele systeem van groot belang. Binnen het LUMC wordt in alle projecten met grote aandacht gekeken naar materialisering, detailering en voorwaarden om over langere termijn minimaal onderhoud na te streven. De gekozen oplossing in dit project voldeed ruimschoots aan de eisen en wensen van het LUMC.
Na tegenvallende proeven met de besteksmatig omschreven poeders is uiteindelijk gekozen voor Interpon D2525, Collection Anodic. Qualicoat 2; Gold Pearl, YY217E en Anodic Ice YW201E. Deze poeders zijn toegepast met een dusdanige bakproces en samenstelling dat gasvorming geen nadelig effect kon hebben op het eindresultaat. Als architectenbureau kijken wij terug op een zeer geslaagd project waarbij alle betrokken partijen zich bewust waren van de bijzondere betekenis en uitstraling van dit project. Voor de staalconstructie, en dan met name de kolommen, heeft dit ertoe geleid dat een aantal kolommen qua afwerking weliswaar binnen de norm vielen maar toch voor een tweede keer handmatig zijn behandeld en opnieuw gecoat. Deze betrokkenheid is terug te zien in het fantastische eindresultaat.