De bouwkundige compositie van deze 150 sociale huurappartementen is geraffineerd en de elementen zijn met veel zorg gebouwd.
De 6 gebouwen in de woonwijk Minimes werden in 1954 ontworpen door de stadsarchitecten van de Alpha Groep.
Toch heeft de tand des tijds zijn sporen achtergelaten. De warmte-isolatie moet dringend worden verbeterd, terwijl de appartementen bovendien moeten worden voorzien van fatsoenlijk sanitair. In overleg met Le Foyer Bruxellois is het aantal studio's en éénkamerappartementen teruggebracht, terwijl het aantal twee–, drie– en vierkamerappartementen is gestegen.
Met een voorkeur voor duurzaam bouwen is er gekozen voor een algemene, niet al te kostbare oplossing, waarbij de problemen van lekkage, warmtebruggen, het gebrek aan isolatie en betonveroudering worden verholpen. Zo is besloten om het bestaande gebouw te omhullen, waarbij de oude balkons voorzien worden van een nieuwe, duurzame laag, zowel waterdicht als isolerend, een warmte-isolatiemantel die wordt beschermd door een gladde, geschilderde coating. Deze coating heeft een warme uitstraling en dat ziet er een stuk prettiger uit dan het bestaande beton.
Het comfort van deze appartementen wordt dus verhoogd door de oppervlakte van de bestaande balkons bij de woonkamer te trekken, waarbij een nieuwe, grote buitenruimte voor eigen gebruik wordt geboden. Er worden nieuwe, vooruitstekende terrassen van thermisch verzinkt staal van 3 × 3 × 3 m gebouwd op een autonome constructie. De keuze voor verzinkt staal betekent dat het onderhoud van deze constructie tot een minimum wordt beperkt.
De terrassen worden telkens aan de kant van de woonkamer gebouwd, op het zuidwesten of het zuidoosten. Ze verhogen de kwaliteit van leven voor de bewoners, omdat hierdoor bepaalde activiteiten nu wel mogelijk zijn, zoals buiten eten of kinderen veilig buiten laten spelen. Ze bieden bewoners extra ruimte buiten en bovendien verlevendigen ze het aanzicht van het gebouw, waardoor het voor passanten plezieriger is om naar te kijken.
De nieuwe buitenruimte wordt omhuld met verzinkt, geperforeerd plaatstaal. De terrassen steunen op 1,2 of 4 metalen pilaren, die dienst kunnen doen als ondersteuning voor beplanting, bijvoorbeeld klimop. Het gebruik van verzinkt, geperforeerd plaatstaal biedt transparantie van binnen naar buiten, net als een houten traliewerk, maar geen inkijk van buiten naar binnen, met als basisprincipe dat het zijaanzicht van de gebouwen mogelijk moet blijven.
De algemene aanpak om de gevel te behandelen en de toevoeging van terrassen zorgt voor een moderne uitstraling qua architectuur, waarin de veranderingen duidelijk tot uitdrukking komen, terwijl de bestaande, uitstekende architectuur wordt gerespecteerd
Plaats: Brussel (B)
Opdrachtgever: De Brusselse Haard, Brussel (B)
Architect: Philippe Samyn & Partners, Brussel (B)
Studiebureau: Philippe Samyn & Partners, Brussel (B) ; Setesco, Brussel (B)
Algemene Aannemer: BAM Galère, Chaudfontaine (B)
Fotograaf: Marie-Françoise Plissart
FR
NL