De verouderde luifels werden vervangen door een nieuwe overkapping.
Samen met het vernieuwen van de perrons maakt de perronoverkapping en de voetgangerspasserelle over de sporen eveneens deel uit van het Masterplan Oostende Stationsomgeving. De verouderde luifels werden door Dietmar Feichtinger Architects vervangen door een nieuwe overkapping. De hoogte van de luifel creëert een ruime publieke spoorhal en vormt een moderne versie van de historische zijhal. Ze is opgebouwd uit een kolommenraster in staal waarboven een sheddakstructuur, ingevuld met polycarbonaatplaten de perrons vrijwaart van regen. Het gekleurde, translucente polycarbonaat zorgt voor een gefilterd licht- en kleurenspel onder de overkapping. De structuur dient tevens als bevestiging voor verschillende technische installaties eigen aan het treinverkeer.
Op basis van de raster is in lengte- en dwarsrichting gezocht naar een ritmering waarbij de verdraaiing van de sporen kan opgenomen worden.
De kolommen bestaan uit een bundel van vier naar boven uitwaaierende kokers. Op de kolommen worden bovenaan in beide richtingen ontdubbelde I-liggers geplaatst. Tussen de ontdubbelde liggers worden in de dwarsrichting t.o.v. de perrons goten voorzien voor de afwatering van de sheddakdichting. Deze wordt gerealiseerd met kanaalplaten, dikte 4 cm in polycarbonaat. De waterdichting van de panelen wordt gegarandeerd door een tand- en groefverbinding, specifiek ontworpen voor daktoepassingen. In één van de waaiervormige kolommen wordt een afwateringsbuis geplaatst.
De voetgangersbrug is opgebouwd uit een staalconstructie die afhangt van de dakconstructie. Op de voetgangersbrug sluiten per perron een trap een en beglaasde liftconstructie aan die rechtstreeks toegang geven tot de perrons. De vloer wordt afgewerkt met dezelfde planken in hardhout als deze op de perrons.
Op het staal is na thermische verzinking een bijkomend 3-laags corrosiewerend verfsysteem toegepast, gezien het zeeklimaat.