Cohousingproject met 27 units
Project ingediend door ampe.trybou architecten
Een groep individuen die samen een ingesloten en moeilijk te ontsluiten stuk grond in de historische binnenstad van Brugge aankopen en een cohousingproject op poten zetten met 27 units voor een gemengd publiek; jonge gezinnen, ouderen, mensen met een beperking, … . Naast deze groep individuen als opdrachtgever en initiatiefnemer, is een deel van het terrein eigendom van een ontwikkelaar. Ze zijn tot elkaar veroordeeld – allebei – om iets in beweging te kunnen zetten.
Centraal op de site staat een vrijstaande villa uit 1924 in sobere cottagestijl, die, net zoals het poortgebouw dat de enige toegang verleent tot het terrein, vastgesteld is als bouwkundig erfgoed. Aanpalend aan het terrein is ook een historische bleekweide aanwezig, die door de ontsluiting van de site toegankelijk wordt als stadspark.
Uiteindelijk werden 3 volumes van geschakelde en gestapelde woningen gerealiseerd rond een gemeenschappelijke tuin. Centraal in deze tuin staat de bestaande villa, we kozen ervoor om deze in te richten als common-house. De gemeenschappelijke tuin sluit onder het bouwvolume door rechtstreeks aan op de aanpalende historische bleekweide, die dus als publiek park ontsloten werd. Een vierde volume met woningen werd onafhankelijk van de rest gerealiseerd door de private ontwikkelaar maar maakt ruimtelijk wel integraal deel uit van het geheel en sluit ook aan op dit publiek park.
Het hele opzet is een evenwichtsoefening in individualiteit versus collectiviteit; 27 individuen of gezinnen met een gemeenschappelijk doel en individuele verlangens en belangen; ook vertaald in architectuur. We maken de individuele woningen letterlijk afleesbaar in de gevel. We zoeken een combinatie van gevelstenen, metselwerkverbanden en structuren die elke woning een eigen gevel geeft. Tegelijkertijd bewaren we de collectiviteit en de beeldkwaliteit van het geheel.
Sommige units zijn open en ruimtelijk, andere bewoners kiezen voor de intimiteit van een schakeling van kleine ruimtes. We hebben dit kunnen realiseren door te starten van een basisunit en deze naar wens op te splitsen of te verbinden, zowel opzij als naar boven of naar onder. Door een gebouwdeel op te heffen ontstaat een overdekte buitenruimte, die ook openheid creëert naar de achterliggende bleekweide. Een trap naar de verdieping van een ander gebouwdeel doet dienst als tribune. Het parkeren gebeurt ondergronds, het binnengebied is volledig autovrij.
De verschillende units worden afleesbaar gemaakt in de gevel. Ze krijgen een eigen materialisatie waarbij dezelfde baksteen telkens opnieuw anders verwerkt wordt. Tegelijkertijd worden ze subtiel afgelijnd door elementen in beton en/of staal. Deze elementen zijn nu eens constructief (betonnen terrasvloeren, stalen liggers als geveldragers of terrasstructuren, …), dan weer louter esthetisch. Voor de stalen elementen werd zowel gebruik gemaakt van thermisch verzinkte UPN-liggers als van geplooide staalplaten.
Keuze thermisch verzinkt staal
De architect koos voor thermisch verzinkt staal omwille van de duurzame bescherming in combinatie met een genuanceerd kleurenpalet.