FR
NL
OPDRACHTGEVER:
Corné van de Kraats, Arnhem (NL)
HOOFDAANNEMER:
STAALBOUWER:
ARCHITECT:
Corné van de Kraats, Arnhem (NL)
STUDIEBUREAU:
BOUWTIJD:
2017
FOTOGRAAF:
Corné van de Kraats en Jacqueline Knudsen
- U bevindt zich hier:
- Home
- Inspiratie
- Projecten
- Woning Corné van de Kraats
Woning Corné van de Kraats
Licht is leidend in het ontwerp van architect Corné van de Kraats voor zijn eigen woning in Arnhem Noord. Hij haalt daglicht overvloedig en diep de woning in. ‘Van de kleur van het licht kan ik afleiden hoe laat het is.’
Daarnaast werkt Van de Kraats met ledlichtlijnen in de naden tussen betonnen vloeren en wanden. Eindeloos gepuzzel met plattegronden en splitlevels resulteert in een huis dat het gezin volop leef- en bergruimte geeft.
Corné van de Kraats (1978) woont al 20 jaar in Arnhem en is daar opgeleid als bouwkundige (HTS) en architect (ArtEZ Academie van Bouwkunst). Hij werkt ook in Arnhem, eerst bij maak
Ze gingen op zoek in Arnhem Noord en hun oog viel op de locatie van een voormalige dansschool aan de Nijhoffstraat in de 19e eeuwse wijk Sint Marten, net buiten het centrum. De gemeente Arnhem liet het gebouw slopen en gaf in februari 2014 acht kavels uit voor eigenbouw. Na dagen voor de deur liggen in wisseldienst, wisten ze een optie te bemachtigen. De daadwerkelijke koop van de kavel duurde nog tot januari 2015. Dit was het eerste particuliere zelfbouwproject in een bestaande wijk van de gemeente Arnhem, dus onervarenheid speelde waarschijnlijk mee. Inmiddels zijn de 8 woningen nagenoeg af.
Tussen de optie en start bouw was er dus ruim de tijd om heel goed na te denken over de opzet en indeling van de woning. ‘Ik werk al jaren als architect, vooral aan woningbouw en zorgprojecten. Maar ik had nog nooit een particuliere woning ontworpen,’ verklaart Corné van de Kraats het eindeloze gepuzzel. De kavel is 5,60 m breed, de maximale bouwdiepte 12 meter en het dakniveau maximaal 11 meter. ‘We wilden een groot en licht gezinshuis. Ik ben een verzamelaar, gooi niet snel iets weg, waarvan ik denk: dat komt nog eens pas. Daarom wilde ik een volle bouwlaag uitsluitend gebruiken voor bergen en klussen. Verder wilden we een woonlaag en anderhalve slaapverdieping en een dakterras. Om die vier lagen te realiseren, zijn we 2 meter de grond ingegaan.’
Het uiteindelijke huis is dus 13 meter hoog. De diepte van 11 meter laat aan de achterzijde ruimte voor een balkon (nog te realiseren) met trap naar de tuin en een hellingweg naar het souterrain. Het souterrain heeft een comfortabele hoogte van 2,75 m, een deel aan de straatzijde is nog met 90 cm verhoogd, ten behoeve van meer lichtinval, via een groot venster dat het formaat heeft van een etalage. Van de Kraats: ‘Ik heb in dat verhoogde deel achter dat venster een spiegel, een schilderij en een klok opgehangen. En boven op een hoge kast staat een staande schemerlamp. Ik wil zo binnenkijkende voorbijgangers in verwarring brengen, ze zien zichzelf en ze vragen zich af: is dit een woonkamer, een winkel, of wat?’.
Boven het venster springt de gevel iets in. ‘Zo richt de gevel zich pal op het zuiden en op een pleintje schuin aan de overkant. Bovendien ontstaat er zo een klein balkon op dik 2 meter boven straatniveau. Die hoogte geeft onze woonverdieping meer privacy.’ Een zaagtand in het metselwerk markeert de knik in de gevel. Boven de voordeur steken bakstenen uit de gevel, waarlangs klimplanten zich omhoog kunnen slingeren.
De thermisch verzinkte hekwerken van balkon en dakterras zijn ook binnen toegepast langs de watervaltrappen en geven het huis een industriële sfeer, die nog wordt versterkt door de kale betonnen plafonds en staalprofielen als trapleuningen.
Voor zijn verzamelingen heeft Van de Kraats veel muurkasten ontworpen. In de zithoek biedt een strakke kastenwand met witte deuren van muur tot gevel en van vloer tot plafond ook ruimte aan de televisie. Bij de eetkeuken zijn, met het oog op de daglichtval, geen bovenkasten geplaatst, maar muurkasten, naast de deur naar de entree. Bijzonder detail is dat door het hoogteverschil aan de straatkant, het aanrecht naadloos aansluit op de tussenvloer.
Door de vides en de open trappen stroomt zonlicht vanaf de zuidgevel ver de woning in, zelfs tot op de achtergevel. Behalve veel licht levert dat ook een fraai lijnenspel op. Het lijnenspel van zonlicht op de zij- en achterwand van de woonkamer wordt mogelijk gemaakt door de vide en doordat de twee trappen in elkaars verlengde liggen. ‘Ik heb de achtergevel met opzet hier gesloten gelaten, om het warme en telkens veranderende zuiderlicht te weerkaatsen.’ Het egale noorderlicht is Van de Kraats te levenloos.