Paal 83

Gerecyclede afmeerpaal omgeturnd tot uitkijkpost met bordes en drie draaiende trappen uit thermisch verzinkt staal

De installatie van Paal 83 op de groene Rozenburgse Landtong past in het beleid van het Havenbedrijf om de haven aantrekkelijk vorm te geven en laat zien dat natuur in deze industriële omgeving floreert. De Landtong is een groene oase, ideaal om te fietsen, te wandelen en te genieten van het prachtige uitzicht op de grootste haven van Europa. Deze uitkijktoren geeft daarop een nieuw perspectief. Hier komt binnenkort het grootste LNG-schip van Europa te liggen.

 “We ontwikkelden voor het Havenbedrijf Rotterdam een wel heel opvallend object om aandacht te vragen voor onder meer deze ontwikkeling. Onze inspiratie kwam voort uit de haven: de mensen en de materialen. Steeds minder mensen zie je werken in de grootsheid van de haven, maar onontbeerlijk zijn de roeiers. Zij zijn het die de trossen naar de palen brengen om de schepen vast te leggen. Zelfs de allergrootste schepen liggen op deze manier vast.

De kern van Paal 83 is een gerecyclede afmeerpaal. Dit illustreert de ambitie van het Havenbedrijf een duurzame haven te zijn. De uitkijkpost toont niet alleen het werk van de roeiers maar ook de enorme schaal en maat van de afmeerpaal. Als er schepen aan liggen, ogen ze vrij nietig. In feite zijn het enorme kolossen. De drie draaiende trappen naar het bordes zijn een verwijzing naar de getwijnde trossen waarmee de schepen worden vastgelegd. Dat bevindt zich op 16 meter hoogte.

Rondom het bordes zijn informatiepanelen die verwijzen naar dat wat je ziet en ervaart. Hierop is ook een gedicht van Derek Otte, Stadsdichter van Rotterdam, te lezen dat hij schreef voor deze locatie. Hij liet zich daarbij inspireren door het water, de schepen, de haven, de vergezichten en de natuur...

De werkhuistekeningen werden aangeleverd door Adviesburo De Heer, maar de staalbouwer heeft wel samen met VSF bekeken hoe de stukken op de meest efficiënte manier konden worden samengebouwd. In feite bepaalt de montagemethode in grote mate de kostprijs. Je wil toch zoveel mogelijk gelijke delen produceren, dat is de meest economische oplossing. De staalbouwer had veel aandacht voor detaillering en hield ook rekening met het feit dat het staal thermisch verzinkt moest worden. Omdat de constructie vrijwel uitsluitend uit open profielen (gemaakt uit stripmateriaal) bestaat, is er bijna geen risico op vervorming. Enkel de buisreling op het platform vroeg wat extra aandacht. In overleg met de verzinkerij werden ontluchtingsgaten aangebracht. Als men kijkt naar de verschillende modules die werden gebouwd, dan ziet men dat er naast de startmodule, het onderste stuk, vervolgens drie identieke modules zijn ontworpen, elk op hun beurt in drie gelijke delen samengesteld. Elk van de drie modules kent dezelfde draaicirkel en is met positiestanden aan draagconsoles gemonteerd. Tot slot is er de eindmodule die aansluit op het platform. In de werkplaats is een voormontage uitgevoerd. Een deel van de buispaal is opgesteld, waarna men met een gelaserde grondplaat alle posities waar de consoles kwamen heeft uitgelijnd. Met een gradenverdeling heeft men die op de grondplaat met een stippellijn uitgelaserd. Vervolgens heeft men de grondplaat neergezet onder de buispaal. Met de laser zijn de hoogtematen bepaald om vervolgens de draagconsoles van de verschillende segmenten op exact dezelfde posities aan de buispaal te lassen.

Montage

De staalbouwer heeft de volledige staalconstructie gemaakt, net als de montage van de trap en de leuningen. Volker Staal heeft de montage van het uitkijkplatform uitgevoerd en de consoles aan de buispaal gelast. Het platform werd in zes segmenten naar de bouwplaats vervoerd. Daarna volgden 3x vijf trapsegmenten met leuningen. Het platform is op de grond samengebouwd en vervolgens in één deel over de buispaal gehesen. Dat was best spannend, maar alles paste perfect. Hét bewijs van het belang van een voormontage. Er was veel laswerk aan de trappartij, maar de maatvoering klopte perfect. De spanningen die toch door het verzinken wat werden versterkt gaven geen aanleiding tot vervormingen waardoor de montage van de verschillende segmenten vlotjes verliep. Paal 83 is voor de staalbouwer echt een groot werk geweest, met name vanuit de calculatie was het toch wel spannend. Je wilt aan het einde van de rit natuurlijk niet je broek scheuren. Ze zijn best fier op het resultaat, het is voor hen een visitekaartje in de Haven van Rotterdam.